Buchinger'de bir tam gün...

sabah erken kalkmak benim için büyük mesele... her ne kadar erken yatmış olsam da... özellikle perdeleri açık yattım gün ışığı girsinde uyuyamayayım diye ama nafile... neyse hemşire randevusunu kaçırdım tabi. sonra kan testleri vs... ama sonra, kahvaltıya gidince herşeyi unuttum. masamda oturmuş acaba bu öğün ne var diye beklerken, gelen yemekle baya bir nostalji yaşadım. en son 3 yaşında yediğim bir şeydi bu. en azından yemişimdir. "meyve püresi".

yanlış anlaşılmasın tadı şahaneydi, hatta merak ediyorum neden artık bebek değiliz diye güzel yemeklerden vazgeçmek zorundayız. mesela cici bebe, bebekken sütle ezip yerdik, e sonra? artık dişimiz var diye yumuşak yemekler yasak mı? I want my cici bebe back... 

bugun tembellik günüydü gene. biraz havuz, biraz gezint, çok uyku, azıcık yemek, biraz tv, biraz kitap. ah bir de süpper bir masaj. 

tavsiye edermisin diyen arkadaşlarıma, henüz çok erken olmasına karşın ilk izlenim olarak "thumbs up" diyebilirim. gelecek olursanız ben burdayken gelin de her öğün tek başına yemek yiyen looser imajımı sileyim bari.

yarın resim dersinde bi show yapmayı dusunuyorum gerçi :) peki ya rüya görmezsem? ne çizeceğim? uydur gitsin! "şey beni köpekler kovalıyordu, ayrıca sonra bi yerden düşüyor gibi oldum, bir de ben ben değildim başkasıydı sanki, evdeydim ama başka evdi sanki, son olarak bir de ışığı gördüm.....:))))"

bugünlük bu kadar, öpüldünüz..